روستای پالنگان در طرفین دره کم عرض با شیبی نسبتا زیاد بالای ۵۰ درصد واقع شده است. سکونت گاه های روستاییان به صورت خانه های پله ای در بدنه های شیب دار این تپه ها قرار گرفته اند و جهت عمده ساختمان ها به سمت رودخانه ای می باشد که از وسط روستا می گذرد. روستای پالنگان دارای مرکزی مانند روستاهای منطقه اقلیم گرم و خشک ایران که به صورت میدان یا میدانگاه بوده و عناصری مانند مسجد ، بازار و خدماتی دیگر حول این مرکز تعریف شده باشد نیست بلکه به دلیل صعب العبور بودن ناحیه ، نداشتن زمین، کشیدگی روستا، مرتفع بودن و بافت عمومی، مرکز به صورت خطی سازماندهی شده است. عرض این محور که همان ورودی قدیمی روستا را نیز تشکیل می داده با حداقل خدمات محل تجمعات مردم ساکن در روستا نیز می باشد. بافت روستا کاملا از شیب عمومی تبعیت کرده و عمده مسیر های حرکتی بر اساس جهت، به صورت لایه های موازی و شبکه های عمومی در هم تنیده شده درون روستا به وجود آمده است. کوچه ها در کمرکش کوه قرار گرفته و یک معبر اصلی که ورودی روستا نیز به شمار می آید با بیش ترین عرض حدود ۲ متر به عنوان محور حرکتی طرفین روستا را به یک دیگر متصل می کند. کوچه های دیگری نیز به عرض ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی متر به موازات آن در بافت روستا مسیرهای فرعی را تشکیل داده و همگی تابع شیب غالب هستند.

فهرست مطالب

معرفی استان کردستان

معرفی منطقه

معرفی روستا

فضاهای معماری مسکونی

مراحل ساخت بنا در روستا

شرایط طبیعی

جاذبه های تاریخی

برخی از ویژگی های معماری پالنگان

نتیجه

منابع